Gedurende ons leven gaan we regelmatig door een overgang heen, bijvoorbeeld gisteren en vandaag zijn we van de lente naar de zomer gegaan. Ook schuiven wij als mens steeds door naar een andere fase, bijvoorbeeld van tiener naar volwassene, van kind naar moeder of vader en wanneer zowel onze ouders als grootouders allemaal zijn overleden betreft het een overgang naar het zijn van de oudste in de rij. In 2005 heb ik deze verschuiving zelf meegemaakt en ik weet nog goed hoe ik de verantwoording op mijn schouders voelde drukken. Ineens besefte ik me dat door het wegvallen van mijn moeder ik nu de oudste en dus ook de wijste moest zijn. Er waren geen ouders en opa’s en oma’s meer. Dit deed best wat met mij, ik voelde ook dat dit op een energetische laag in mijn lichaam ook doorwerkte en dat was ook precies de periode dat ik ineens geconfronteerd werd met wat fysieke problemen en ook de eerste tekenen van de overgang diende zich aan. Met de wijsheid van vandaag besef ik me dat het één en het ander beslist een verband met elkaar hadden, op dat moment heb ik me dat niet gerealiseerd. Het valt me in mijn werk als energetisch healer ook op dat veel mensen zich verzetten tegen de overgang. De fysieke overgang zorgt regelmatig voor klachten en ons lichaam gaat soms protesteren als we (te) veel van onszelf vergen.
Dat laatste kan soms heel confronterend zijn en hierdoor worden soms signalen van lichaam en geest genegeerd, met het gevaar dat de klachten zich opstapelen en soms ook escaleren in een burn-out. Niet echt een goed idee dus! Het is goed om ons te realiseren dat we als mens door een aantal belangrijke levenswielen heen gaan. Ook in ons werkbare leven dienen we dit principe te integreren en bovenal ook te omarmen. Het is goed om ons af te stemmen op onze kwaliteiten en deze volop in te (blijven) zetten, maar wel in gezonde balans met lichaam en geest. Als ik naar mijzelf kijk en mijn werk als auteur valt me op dat de inhoud van mijn laatste schrijfprojecten ook volwassener is geworden. Dit heeft ongetwijfeld te maken met mijn eigen groeiproces, mijn leeftijd en ook met het feit dat ik nu veel meer vanuit rust schrijf en veel minder vanuit een ‘moeten’. Ik realiseer me ook veel meer de essentiële waarde van mijn lichaam en geest en daarom heb ik ook altijd de intentie mezelf voldoende rustmomenten te geven op een ‘werkdag’. Vaak lukt dit wel en soms ook niet en dat sta ik mezelf ook toe. Ik realiseer me dat ook dit weer een overgang is naar een fase om nog beter mijn lichaam en geest te leren luisteren. In de tussentijd doe ik mooie dingen en voelt het alsof ik een mooie waardevolle bijdrage kan leveren aan het grote geheel. Dat stemt me positief en hiermee besluit ik dat voor vandaag mijn werkdag is afgerond. Het is 16.11 uur zie ik op het laptopklokje en in de tuin staat een heerlijke loungestoel voor me klaar. Ik zeg, goed leven door Gerda!