Wanneer er uitdagingen verschijnen kan je die omzeilen, net doen of ze er niet (echt) zijn en jezelf vertellen dat je tevreden bent met wat je hebt. Tevredenheid is een prachtige eigenschap, zeker als de tevredenheid vanuit een pure bron komt. Wanneer je echter diep vanbinnen een leegte voelt, omdat je niet trouw durft te zijn aan een dieper verlangen, dan is de tevredenheid niet oprecht, maar mogelijk een vluchtreactie omdat je bang bent om in beweging te komen.
De reis die je symbolisch gezien maakt door het leven heen, is bedoeld eventuele eerder opgelopen kwetsuren om te kunnen zetten is heelheid. Daarom is weglopen van een uitdaging over het algemeen geen goede oplossing, er zal namelijk weer een andere situatie op je pad komen waarin je weer geconfronteerd zal worden met deze oude pijn, mogelijk net weer een stukje intenser. Op je pad ontmoet je uiteraard ook mensen waar je een tijdelijke of een langdurige verbinding mee aangaat. Dat is mooi en het kan ook voorkomen dat deze mensen, andere reizigers, een stuk weerstand bij je oproepen of zelfs oude pijn triggeren. Ook hier gaat het erom dat jij een kans krijgt om in jezelf te onderzoeken en te (h)erkennen dat het nodig is om een oud stuk de ruimte te geven om naar buiten te komen, zodat het kan transformeren van schaduw naar licht. Weet dat een ander ook een individuele reis maakt waarbij het mogelijk is dat jullie wegen weer gaan scheiden. Koester de ontmoeting en leer in te zien en te accepteren dat ieder haar of zijn eigen levenscontract mag vervullen. De herinnering aan elkaar is blijvend, vergeet dat niet.
Weet dat je onderweg bent naar nog meer kracht en vrouwelijke zachtheid en dat jij voor andere mensen ook het verschil kunt maken. Vertrouw erop dat je hart de weg kent en durf jezelf toe te staan om de gevoelens van je hart toe te laten, daarmee gaat de druk van de ketel en krijgt je hart de ruimte om te ontspannen en om vreugde toe te laten.